De bestuurders van NassauVincent schrijven periodiek een blog. Dit keer een blog van Alice.
Een groep leerlingen vraagt hulp, terwijl ze met hun zware rugzakken door de aula lopen. “Mevrouw, waar is dit hokje voor?” De jongen wijst naar een balie met grote letters ‘RECEPTIE’ erop. Met een speurtocht worden de nieuwe leerlingen uit de brugklas wegwijs gemaakt in het grote schoolgebouw. “Wat denk je zelf?” vraag ik. “Eh… moet je hier een briefje halen als je te laat bent?” vraagt een slimmerik. Die denkt alvast vooruit. Dat de rugzakken zo goed gevuld zijn, klopt wel, want het goede nieuws was dat de boekenpakketten op tijd waren. Het ging dit jaar mis op verschillende plekken in het land. Er zijn nog maar een paar leveranciers van leermiddelen. Wanneer het ergens stokt, heeft dat direct grote gevolgen. Bij ons was dit dus niet het geval en was alles in orde. Sowieso zijn we in het voortgezet onderwijs nogal afhankelijk van boeken. De voorgenomen btw-verhoging hakt er dan ook behoorlijk in. Het schijnt dat de btw op schoolboeken nu niet wordt verhoogd. We maken natuurlijk gebruik van veel meer boeken in het onderwijs. Waarom deze boeken dan ook duurder maken?
Het jaar begon ook met een financiële tegenvaller. Onze uitgaven zijn niet in balans met de inkomsten. Het blijkt dat we te veel uitgeven voor het aantal leerlingen die op onze scholen ingeschreven staan. Dat we meer geslaagde leerlingen hebben dan verwacht is natuurlijk heel fijn, maar, vaker dan vorige jaren, zijn ook meer leerlingen na een paar jaar uitgestroomd naar het mbo, zonder eerst een diploma te hebben gehaald. Voor een deel past deze trend bij het waarderen van praktisch onderwijs. Je kunt een mooie baan krijgen en goed verdienen als vakman en vakvrouw. Dat juich ik toe: de samenleving heeft praktisch én theoretisch opgeleiden nodig. Aan de andere kant: als leerlingen overstappen omdat ze zich onvoldoende thuis voelen op het voortgezet onderwijs, hebben we daar iets te doen. We zouden bijvoorbeeld meer praktijk kunnen aanbieden of het onderwijs afwisselender maken. We hebben een vreemde knip in het onderwijs, die zegt dat je vooral theorie krijgt op havo en vwo en vooral praktijk op het vmbo. Dat doet geen recht aan wat leerlingen uitdagend vinden. Het klopt ook niet bij wat de samenleving vraagt. Hier willen we in ons bestuur werk van maken.
Deze blogs zullen we de komende tijd afwisselen met bijdragen van gasten. Daarover later in het jaar meer. Waar we als bestuur mee door blijven gaan, is het stimuleren van lezen. De leesvaardigheid loopt terug, er is maar één manier om dat te verbeteren. En dat is door meer te lezen. Lezen helpt ook je te concentreren, zo blijkt uit wetenschappelijk onderzoek (zie bijvoorbeeld onderzoek Stanford University). Niet zo vreemd als je denkt aan de voortdurende prikkels om ons heen. Genoeg redenen dus om af en toe in een boek te duiken.
Dit keer bespreek ik een boek waar ik wat lastig doorkwam, ook omdat ik het in het Engels wilde lezen: “Lessons” van Ian McEwan (2023). Maar het is zeker een aanrader. Je kunt hem natuurlijk ook in het Nederlands lezen. Ik las het ook omdat mijn vader een bewonderaar van hem was, dat maakte me nieuwsgierig. Het verhaal gaat over een jongen die op school een ongezonde relatie met zijn pianolerares krijgt en daarvan de rest van zijn leven de gevolgen ondervindt. Hij verlaat school voortijdig en sprokkelt baantjes bij elkaar. Ook zijn relaties met vrouwen verlopen moeizaam- hij komt er alleen voor te staan met een baby. Alles wordt heel mooi beschreven, waardoor je om de hoofdpersoon gaat geven. De achtergrond van dit verhaal is ook boeiend: McEwan beschrijft vele wereldgebeurtenissen, van Cubacrisis tot coronavirus. Het boek is bij de bibliotheek, maar ook bij mij te leen.
Een mooi en leerzaam schooljaar gewenst voor iedereen.
Alice Vellinga